In haar persbericht van 2 mei jl. schrijft onderzoeksbureau Altares Dun & Bradstreet dat uit een analyse van 93.000 bedrijven die steun kregen via de NOW-regeling blijkt dat de meest actieve organisaties relatief gezien ook de meeste NOW-steun hebben ontvangen. Het zijn dus niet de ‘zombiebedrijven’ die achteroverleunend profiteren van de steun, aldus Altares Dun & Bradstreet. Sterker nog, 99% van de NOW-ontvangers waren al zeker 36 maanden niet betrokken bij een incassotraject op 1 januari 2020. Verreweg de meeste organisaties waren op 1 januari 2020 financieel gezond. Fantastisch zou je zeggen, blijkbaar komt de steun op de juiste plek. Maar ik zeg; ‘gek’.

Op 12 januari jl. kopte de Telegraaf: CBS: laagste aantal faillissementen in twintig jaar’. Wat gek, er zijn ‘maar’ 2.703 bedrijven en instellingen in 2020 failliet verklaard. Gek dat ook de eerste maanden van 2021 een beperkt aantal uitgesproken faillissementen kent ten opzichte van de jaren 2013 tot en met 2019 in diezelfde periode.

We bevinden ons in de grootste crisis ooit, althans zo wordt door sommigen beweerd, maar de faillissementen blijven uit. Hoe anders was dat ten tijde van de oliecrisis in de jaren ’80, of de recentere bankencrisis die begon in 2008 en eigenlijk doorliep tot 2013. Maar ook in de jaren dat er geen sprake was van een crisis sprak de rechtbank met enige regelmaat een faillissement uit, in 2019 nog zo’n 3.208 keer.

Voorspelden de economen van de ING medio 2020 nog dat in dat jaar zo’n 4.500 bedrijven failliet zouden gaan en in 2021 zelfs 6.500 tot 10.000, blijken deze voorspellingen totaal niet te kloppen, in ieder geval niet voor 2020. Zijn die economen dan gek?

Nee hoor, althans volgens onderzoek uitgevoerd door PWC en de Universiteit Leiden, zal een faillissementsgolf ons in het tweede kwartaal van 2021 overspoelen. Volgens deze onderzoekers is de voorspelde toename in 2020 uitgebleven dankzij de steunmaatregelen van de overheid. Gek genoeg is het op dit moment, halverwege het tweede kwartaal 2021, in mijn praktijk rustig wat betreft faillissementen. Er gaan blijkbaar nauwelijks zombiebedrijven failliet, of bedrijven die het hardst geraakt worden door de coronamaatregelen of gewone bedrijven die failliet gaan omdat ze een verouderd verdienmodel hebben of simpelweg slecht bestuurd worden. Gek eigenlijk.

Als mensen me vragen waarom er op dit moment zo weinig faillissementen zijn, dan durf ik nu nog wel te zeggen dat de steunmaatregelen van de overheid de oorzaak zijn. Met het niet hoeven te betalen van de belastingen en contractspartijen die bereid zijn om nog even pas op de plaats te maken, zullen diverse ondernemingen het hoofd boven water kunnen houden. Maar wat als de coronamaatregelen niet meer nodig zijn? Krijgen we dan een flinke faillissementsgolf of zoals diezelfde Altares Dun & Bradstreet in oktober 2020 voorspelde een tsunami van faillissementen?

Het gekke is dat ik daarover geen uitspraak durf te doen, misschien zal het allemaal wel meevallen met die faillissementen. Het doen van voorspellingen laat ik dan ook maar liever aan de experts en de onderzoekers over. Het zou toch te gek zijn als ik straks gelijk krijg...